Sa isang babaeng nakaupo sa may hagdanan sa harapan ng SM North
Sa anyo mong minsa’y tigil
Minsa’y gumagalaw, kumikibot
ang mga labi’t minsa’y maalwan
ang ngiting banayad, mahinhin
Paanong pakiramdam ko’y
may kabit-kabit na nakaraan
may bumubulwak na apoy
sa loob ng kaitsurahang yan
Mga maliliit na galaw ng kamay
Sa paghawak ng yosing
Kanina mo pang hinihithit
Di ka mapakali, nag-aalwas
Ng emosyon ang mga daliri
Ang mga tuhod, sa sala-salabit
Na pisi ng pag-unawang
Tigalgal, aandi-diyan,
labu-labo
Magulo,
magulo
diyan sa loob,
Bagama’t
pinipilit ng kaitsurahang
Ikubli
ang ingay,
itago
ang kumunoy
Na humihila
sa iyo,
pa-blangko,
pawala
Nagwawari ka,
“Saan kaya kukunin ang lakas?”
para makabangon
sa pagkasalampak
mula sa mabigat na pagkakaupo
Walang tugon. Walang maapuhap
Na sagot. At patuloy at patuloy ka
Sa ganyang pagkakaupo
Tahimik, ngumingiti’t
may gumuguhit na kirot
